Viscount Camrose, Timbalan Menteri Bayangan AI di UK, telah membantah kritikan yang semakin meningkat terhadap penggunaan AI dalam pengambilan pekerja dan pengambilan pekerja, memberikan pandangan kritikal terhadap amalan pengambilan pekerja semasa yang dianggap emosional dan tidak cekap. Beliau berhujah bahawa isu ini melangkaui teknologi, menyoroti bahawa banyak teknologi pengambilan pekerja berasaskan paradigma usang, terutamanya bergantung kepada CV, satu amalan yang berakar umbi sejak zaman gereja abad pertengahan. Walaupun berabad-abad telah berlalu, kaedah penilaian calon masih jauh dari berubah, menyebabkan sistem yang terinstitusiasi dan tidak sesuai dengan pasaran pekerjaan yang pantas hari ini. Beliau mengenal pasti masalah utama sebagai "perlumbaan senjata teknologi" antara majikan dan pencari kerja, dimana kedua-dua pihak menggunakan alat yang semakin kompleks—seperti sistem penjejakan calon yang canggih dan teknik pengoptimuman resume—untuk mengatasi satu sama lain. Alih-alih menyederhanakan proses pengambilan, perlumbaan ini melambatkan pencarian kerja dan menyebabkan frustrasi serta keletihan emosi. Viscount Camrose memperluaskan perhatian kepada impak lebih luas daripada ketidakefisienan ini, menegaskan bahawa pencarian yang panjang dan ketidakpadanan kemahiran melemahkan mobiliti kerjaya dan produktiviti tempat kerja. Beliau mencadangkan bahawa negara yang membangun pasaran pekerjaan yang lebih cekap dan boleh dipercayai akan melihat peningkatan yang ketara dalam produktiviti nasional dan kesejahteraan penduduk. Inti kepada hujah beliau adalah keperluan untuk reka bentuk semula sistem pengambilan pekerja secara asas.

Daripada sekadar mempercepatkan atau meningkatkan teknologi sedia ada, perlu ada peralihan paradigma ke arah penyelesaian yang terintegrasi dan dibina khas yang memikirkan semula pengenalpastian, penilaian, dan pemadanan bakat. Dengan melangkaui amalan fragmentary dan outdated, sistem sedemikian akan membolehkan pengambilan pekerja yang lebih telus, adil, dan berkesan. Menurut Viscount Camrose, visi ini akan memanfaatkan sepenuhnya AI dan teknologi canggih—bukan sekadar mengotomatisasi tugas tetapi untuk mengubah sepenuhnya proses pengambilan pekerja. Majikan dapat mengenal pasti calon yang sesuai dengan keperluan organisasi dengan lebih tepat, sementara pencari kerja akan menikmati laluan yang lebih mudah dan kurang tekanan ke pekerjaan. Manfaatnya bukan sahaja untuk penempatan individu. Pasaran pekerjaan yang lebih cekap dan boleh dipercayai boleh mengurangkan tempoh pengangguran, memperbaiki kepuasan kerja, meningkatkan ketahanan ekonomi, dan menggalakkan penyesuaian tenaga kerja di tengah-tengah industri yang berkembang pesat. Secara ringkasnya, respons Viscount Camrose terhadap kritikan terhadap pengambilan pekerja berasaskan AI menuntut pemikiran semula terhadap kaedah pengambilan pekerjaan dengan menangani sistem asas dan amalan sejarah berbanding sekadar menumpukan kepada teknologi. Beliau mengesyorkan peralihan dari pembaikan secara inkremental terhadap proses yang cacat kepada reka bentuk inovatif yang meningkatkan pengalaman pengambilan pekerja dan meningkatkan produktiviti nasional serta kesejahteraan sosial.