Trump przeciwko CASA w ogniu sztucznej inteligencji: symulacja opinii Sądu Najwyższego W zeszłym tygodniu Sąd Najwyższy rozpatrywał sprawę Trump przeciwko CASA, Inc. , badającą stosowanie „uniwersalnych nakazów” dotyczących wykonania przez prezydenta Trumpa rozporządzenia ograniczającego obywatelstwo urodzeniowe. To skłoniło do eksperymentu: czy sztuczna inteligencja, mając do dyspozycji jedynie transkrypt argumentów i wiedzę ogólną, realistycznie może symulować nadchodzące orzeczenia Sądu Najwyższego?AI przewidziała głosowanie każdego sędziego, opracowała skrócone uzasadnienia i przeanalizowała strategiczne interakcje, osiągając zaskakująco spójne wyniki. Według symulowanego raportu Lindy Greenhouse, Sąd orzekł 6-3, że znacznie ograniczyją moc federalnych sądów do wydawania krajowych nakazów, co szczególnie wpłynie na egzekwowanie kontrowersyjnego rozporządzenia dotyczącego obywatelstwa urodzeniowego. Chociaż nie rozstrzygnięto, czy rozporządzenie jest zgodne z konstytucją, większościowe uzasadnienie sędziego Amy Coney Barrett pozwala administracji szerzej realizować politykę, choć nadal zachowano ochronę dla powódów w skargach. To orzeczenie jest zwycięstwem dla władz wykonawczych, które krytykowały overreach sądowy przez sądy okręgowe blokujące federalne polityki na skalę krajową. Sędzia Barrett, w towarzystwie głównego sędziego Roberta oraz sędziów Thomasa, Alito, Gorsucha i Kavanaugh, oparła decyzję na zasadzie „sprawy lub kontrowersji” wynikającej z artykułu III, podkreślając że nakazy powinny adresować wyłącznie konkretne szkody powódów, a nie wszystkich osób dotkniętych. Sąd unieważnił krajowe nakazy wydane przez trzy niższe sądy, które zakazywały egzekwowania rozporządzenia odmawiającego obywatelstwa dzieciom urodzonym w USA rodzicom nielegalnie przebywającym lub na tymczasowych wizach. Większość uznała, że taki szeroki środek jest „prawnie i historycznie wątpliwy” i wykracza poza tradycyjne środki sprawiedliwościowe, które obowiązywały od 1789 roku. Pozostawili oni możliwość szerokiego profilowania tylko w „rzadkich przypadkach”, gdy w pełni naprawia ono szkody powódów — co tutaj nie miało miejsca. Chociaż przyznano, że rozporządzenie budzi „poważne pytania” co do zgodności z konstytucją na podstawie Klauzuli Obywatelstwa Drugiego Poprawki, większość unikała rozpoznania tego „ważnego pytania” na tym etapie wstępnym. Sędzia Barrett podkreśliła, że to nie jest ostateczny wyrok w sprawie, obiecując przyspieszone rozpatrzenie podstawowych kwestii konstytucyjnych. W efekcie rozporządzenie można stosować do noworodków spoza stanów powoda (np. New Jersey, Waszyngton), gdzie ochrony nadal obowiązują. Większość uznała, że oznacza to, iż „niektóre dzieci urodzone w USA będą na krótko pozbawione obywatelstwa”. Sędzia Clarence Thomas, głównie w imieniu sędziego Gorsucha, wydał mocne stanowisko wyrażając pogląd, że uniwersalne nakazy są w dużej mierze niekonstytucyjne, a nie tylko niezalecane. Thomas przedstawił oryginalistyczną interpretację Klauzuli Obywatelstwa, interpretując wyrażenie „podlegający jego jurysdykcji” jako test „politycznej jurysdykcji”, wykluczający dzieci obcych, którzy zaciągnęli obce zobowiązania. Twierdził, że rozporządzenie jest zgodne z tym pierwotnym znaczeniem i wzywał do ponownego rozważenia precedensu United States przeciwko Wong Kim Ark z 1898 roku. Gorsuch poparł krytykę Thomas'a wobec nakazów krajowych, ale nie zgodził się z jego analizą obywatelstwa urodzeniowego. Sędzia Elena Kagan, w sprzeciwie z senatorami Sotomayor i Jackson, potępiła większość za zaniedbanie „pełnej weryfikacji ustawy niekonstytucyjnej”, osłabiając dostępne środki prawne w przypadku szeroko zakrojonych naruszeń konstytucji. Dissenting uznała rozporządzenie za „rażące naruszenie” Klauzuli Obywatelstwa Drugiego Poprawki, zapewniając niemal powszechne obywatelstwo urodzeniowe.

Kagan broniła szerokich nakazów jako koniecznych ze względu na fundamenty praw obywatelskich i ostrzegała, że ograniczenia większości mogą prowadzić do „powtórnych procesów” i „chaosu”, ponieważ prawa obywateli różnią się w poszczególnych stanach, zostawiając noworodki i rodziny „w prawnej próżni” i potencjalnie bezpaństwowe. Pod względem proceduralnym decyzja pogłębia niepewność wokół obywatelstwa urodzeniowego. Powodowie i mieszkańcy stanów powoda pozostają chronieni, ale dzieci w innych miejscach mogą zostać pozbawione obywatelstwa do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia — co Sądy Najwyższy sygnalizuje jako gotowość do szybkiego zajęcia się tymi kwestiami. Orzeczenie ogranicza także krajowe nakazy, co prawdopodobnie spowoduje fragmentację walk prawnych i wyścig po złożenie pozwów w różnych jurysdykcjach. Eksperyment okazał się pouczający na kilka sposobów. Po pierwsze, ujawnił własne uprzedzenia autora: choć sceptyczny wobec uniwersalnych nakazów, argumenty sprawiły, że rozmówca odczuwał tak, jak sędzia Kagan — czyli że ograniczenie środków ochrony szkodzi ochronie praw konstytucyjnych. Scenariusz, w którym dziecko jest obywatelem w jednym stanie, a nie w innym, wydał się absurdalny, sugerując konieczność interwencji kongresu, a nie ograniczenia sędziowskiego. Jednak symulacja AI rozminęła się z tym, pokazując, jak potwierdzenie własnych przekonań kształtuje percepcję. Po drugie, symulowane opinie oddały autentyczne głosy. Oryginalistyczny tok rozumowania Thomasa i ostra retoryka Kagan przypominały ich rzeczywisty styl. Zaufanie sędzi Barrett do historycznej doktryny sprawiedliwości również wydawało się wiarygodne. Mimo krótszej formy i mniejszej liczby cytatów niż rzeczywiste opinie, zawierały one kluczowe argumenty i strategiczne decyzje dotyczące rozpoznania kwestii konstytucyjnych — prawdopodobnie odzwierciedlając ograniczenia AI oraz celową zwięzłość, mieszcząc się w 15 000 słów. Po trzecie, eksperyment był prosty i powtarzalny. Poza samym zainteresowaniem sprawą, AI uruchomiono przy minimalnym wysiłku, korzystając z „Deep Research” do generowania realistycznych wyników. To podejście nadaje się do każdego przypadku z transkryptami argumentów. Po czwarte, wciąż jest wiele do zbadania. Wyniki AI są nieliniowe: powtarzalne zapytania lub różne modele mogą dawać odmienne opinie. Dodanie dokumentów takich jak uzasadnienia czy powiązane orzeczenia może wpłynąć na wyniki i rozkład rezultatów. Niezależnie od ostatecznego wyroku w rzeczywistości, ten eksperyment z AI pobudza do refleksji nad tym, jak mogą być uformowane i symulowane rozumowania sądowe oraz pisanie uzasadnień. W miarę rozwoju AI jej rola może wykraczać poza wykrywanie uprzedzeń czy przewidywania, potencjalnie rewolucjonizując sposób angażowania się w procesy prawne przez ukazywanie złożoności i czasami nieprzewidywalności prawa.