परंपरेनुसार, विश्‍वसनीयता किंवा विश्वास केंद्रित संस्थांवर होता, जसे की बँका, पेमेंट नेटवर्क्स, आणि क्लिअरिंग हाऊसेस — हे बंद प्रणाली आहेत जिथे वापरकर्ते बाह्य तपासण्या, सरकारी नियम व दीर्घकालीन अनुपालन अभिलेखांवर अवलंबून असतात, सुरक्षा वाटावी म्हणून. जरी ही पद्धत कार्यक्षम असली तरी, त्यामध्ये अस्पष्टता, केंद्रीकरण, आणि नवकल्पनांची मर्यादा यांसारखे तोटे आहेत. आता एक नवीन भरोसा मॉडेल उभे राहिले आहे, जे ब्लॉकचेन आणि डीसेंट्रलाइज्ड ॲप्लिकेशन्स (dApps) यांच्यावर आधारित आहे, जे संस्थांवर नव्हे तर बेस कोडवर अवलंबून असतात. ही बदलाची कल्पना ओपन सोर्सवर आधारित आहे, जी ब्लॉकचेनमध्ये अनिवार्य आहे. ओपन सोर्समुळे कोणालाही प्रोटोकॉल तपासता येतात, स्मार्ट कॉन्ट्रॅक्ट्सची ऑडिट करता येतात, आणि प्रणालीचे वर्तन सत्यापित करता येते; त्याशिवाय वापरकर्ते खरंच काय गुंतले आहेत हे समजू शकत नाही. प्रथम दृष्टिक्षेपात, ओपन सोर्स आणि गोपनीयता ही भिंत विरुद्ध वाटू शकते: जर कोड सार्वजनिक असेल तर गोपनीयता कशी राखली जाते?जसे जसे ब्लॉकचेनचा वापर वाढत आहे, ता وفा पारदर्शकता आणि गोपनीयतेला सन्तुलित करणे ही एक महत्त्वाची आणि अनेकदा चुकीची समज असलेली आव्हान आहे. ओपन सोर्समुळे मध्यस्थांशिवाय विश्वास निर्माण होतो आणि डीसेंट्रलायझेशनला बळ मिळते. सार्वजनिक कोडबेस सतत विकसक आणि सुरक्षाविशेषज्ञांकडून तपासले जातात, ज्यामुळे मजबूत, सुरक्षित प्रणाली तयार होतात, जसे की OpenSSL, Linux, आणि Bitcoin, ज्यांची सुरक्षा काळानुसार वाढते. हा दृष्टिकोन १९व्या शतकातील क्रिप्टोग्राफर ऑगस्टा केरखॉफ्सकडे परत जातो, ज्यांनी सांगितले की, जर प्रणालीची रचना सार्वजनिक असेल आणि तिचा गुपित की गोपनीय ठेवली गेली, तर ती सुरक्षित राहील — हाच केरखॉफ्सच्या तत्त्वाचा (Kerckhoffs’ Principle) आधार आहे, जो आधुनिक क्रिप्टोग्राफीचा पाया आहे. ओपन सोर्सने हे सिद्ध केले की, कोड सार्वजनिक करून स्वतंत्र पडताळणी करता येते, जे डेटा पारदर्शकतेपेक्षा वेगळे आहे. प्रोटोकॉल ओपन सोर्स असू शकतात, तरीही वापरकर्त्यांची गुपितता राखू शकतात; आणि हीच आजच्या ब्लॉकचेन तंत्रज्ञानाची दिशा आहे. सुरूवातीला, ब्लॉकचेनने पारदर्शकता प्राधान्य दिले, जसे की सर्व व्यवहार सार्वजनिक दिसत होते — ही अनिवार्य भूमिका होती, कारण तेव्हा गोपनीयता राखण्याची तांत्रिक क्षमता नव्हती, जसे वेबचा आरंभिक काळात HTTP ट्रॅफिक अनसंक्रिप्टेड होते, जोपर्यंत TLS २००६ मध्ये आले.

आज, जसे पगार किंवा वैयक्तिक आर्थिक माहिती जाहीर करणे अशोभनीय आहे, तसेच गोपनीयता पुनर्संचयित करणे ही गरज झाली आहे, हे करून घ्यायला हवे, पण ऑडिटबिलिटीचीही बंधने मोडावी. गोपनीयता राखणाऱ्या तंत्रज्ञाने (PETs) या समस्येवर उपाय करतात. जरी काही PETs, जसे ट्रस्टेड एक्सीक्यूशन एनव्हायरनमेंट्स (TEEs), ओपन सोर्स नसले तरी, ब्लॉकचेनमध्ये वापरलेली सर्व क्रिप्टोग्राफिक PETs ही ओपन सोर्स आहेत. उदाहरणार्थ, झिरो नॉलेज प्रुफ्स (ZKPs) खरेपणाचा पुरावा देतात, पण तपशील गुप्त ठेवतात, ज्यामुळे ऑन-चेन खोटी व्यवहार व ओळख सत्यापन शक्य होते. आधुनिक ZK प्रणाल्या जसे PlonK, Groth16, आणि STARKs हे हेही ओपन सोर्स असून जागतिक स्तरावर तपासले जातात. पूर्ण Homomorphic Encryption (FHE) परवानगी देते की, encrypted डेटा वरचाप गणना केली जाऊ शकते, ज्यामुळे स्मार्ट कॉन्ट्रॅक्ट्स इनपुट्स डिक्रिप्ट न करता चालतात; त्याची क्रिप्टोग्राफिक लायब्ररी, जसे TFHE-rs, देखील ओपन सोर्स आहेत. सिक्योर मल्टी-पार्टी कॉम्प्युटेशन (MPC) अनेक पक्षांना एकत्रितपणे परिणाम गणना करण्याची परवानगी देते, इनपुट्स उघड न करता, आणि अनेक MPC प्रोटोकॉल, जसे थ्रेशोल्ड स्वाक्षऱ्या आणि डिस्ट्रीब्युटेड की जनरेशन (DKG), हेही ओपन सोर्स आहेत — कारण विश्वासाची गरज प्रणालींच्या पारदर्शकतेवर आहे. शेवटी, ऑन-चेन गोपनीयता साध्य करण्यासाठी सुरुहोते कोडच्या पारदर्शकतेपासून. ओपन सोर्स ही गोपनीयतेची धमकी नाही, तर विश्वासार्ह, गोपनीय प्रणाली योग्यरित्या काम करत राहतील यासाठी अनिवार्य आहे, कुठलेही गोपनीय दोष किंवा बॅकडोर नसायला पाहिजेत, आणि समुदायाच्या सुधारणांसाठी खुले असावेत. ब्लॉकचेन आणि डीसेंट्रलाइज्ड फायनान्सचे भविष्य, गोपनीयतेबरोबरच ऑडिटबिलिटीची संतुलित पूर्तता करणे, हेच आहे, प्रणालीचे कार्यप्रणाली उघड करणे आणि काटेकोरपणे तपासणे. हाच मार्ग ओपन सोर्सचा आहे, आणि आमच्या दृष्टीने, एकमेव योग्य मार्ग आहे.