Sa tradisyon, ang tiwala ay ipinagkakaloob sa mga sentralisadong institusyon tulad ng mga bangko, network ng bayad, at clearinghouse—mga saradong sistema kung saan umaasa ang mga user sa mga panlabas na pagsusuri, regulasyon ng gobyerno, at matagal nang kasaysayang pagsunod upang makaramdam ng seguridad. Bagamat epektibo, ang modelong ito ay may kasamang mga kapalit tulad ng pagkakaroon ng opaque na impormasyon, konsentrasyon ng kapangyarihan, at limitado ang inovasyon. Isang bagong modelo ng pagtitiwala ang sumibol sa pamamagitan ng blockchain at mga decentralized na aplikasyon (dApps), na umaasa hindi sa mga institusyon kundi sa mismong panloob na kodigo. Ang pagbabagong ito ay nakabatay sa prinsipyo ng open source, na sapilitan sa blockchain. Ang open source ay nagbibigay-daan sa sinuman na maingat na silipin ang mga protocol, magsagawa ng audit sa smart contracts, at beripikahin ang kilos ng sistema; kung walang open source, hindi tunay na malalaman ng mga user kung ano ang kanilang kinakaharap. Sa unang tingin, tila magkasalungat ang open source at privacy: kung ang kodigo ay pampubliko, paano mapananatili ang lihim?Sa paglaki ng pagtanggap sa blockchain, ang pagbibalanse sa transparency at privacy ay naging isang pangunahing hamon na madalas ay hindi nauunawaan. Ang open source ay nagtatayo ng pagtitiwala nang walang mga tagapamagitan at sumusuporta sa decentralization. Ang mga pampublikong codebase ay patuloy na nire-review ng mga developer at security researchers, na nagreresulta sa matatag at ligtas na mga sistema tulad ng OpenSSL, Linux, at Bitcoin, na ang seguridad ay tumitibay habang panahon. Ang approach na ito ay nag-ugat sa cryptographer na si Auguste Kerckhoffs noong ika-19 na siglo, na nagsabi na ang isang ligtas na sistema ay nananatiling ligtas kung ang disenyo nito ay pampubliko ngunit ang lihim nitong susi ay nananatiling pribado—Kerckhoffs’ Principle, isang pundasyon ng makabagong kriptograpiya. Isinasakatuparan ito ng open source sa pamamagitan ng paggawa ng kodigo na pampubliko para sa malayang beripikasyon, naiiba sa data transparency. Maaari ring maging open source ang mga protocol at protektahan pa rin ang kasapatan ng kumpidensyalidad ng user, na siyang kasalukuyang direksyon sa teknolohiya ng blockchain. Noong una, binibigyang-diin ng mga blockchain ang transparency sa pamamagitan ng pampublikong transaksyon—isang kinakailangang kompromiso bago pa lumitaw ang mga teknolohiyang nagpoprotekta sa privacy, katulad noong unang panahon na ang HTTP traffic sa web ay hindi naka-encrypt hanggang sa lumitaw ang TLS noong 2006.

Sa kasalukuyan, hindi katanggap-tanggap na iko-kompyut ang sensitibong impormasyon tulad ng sahod o personal na finances, kaya't ang hamon ay maibalik ang privacy nang hindi isinasakripisio ang kakayahang magsubok. Ang mga privacy-preserving technologies (PETs) ay sagot sa problemang ito. Bagamat ang iba sa mga PETs, tulad ng trusted execution environments (TEEs), ay hindi open source, lahat ng cryptography-based PETs na ginagamit sa blockchain ay open source. Halimbawa, ang zero-knowledge proofs (ZKPs) ay nagpapahintulot ng patunay sa katotohanan nang hindi ibinubunyag ang mga detalye, na nag-i-enable ng mga pribadong transaksyon sa chain at verifikasyon ng pagkakakilanlan. Ang mga makabagong ZK systems tulad ng PlonK, Groth16, at STARKs ay open source at sumasailalim sa global na pagsusuri. Ang fully homomorphic encryption (FHE) naman ay nagbibigay-daan sa pag-compute sa encrypted na datos, na nagpapahintulot sa smart contracts na mag-operate nang hindi nire-decrypt ang inputs; ang mga cryptographic libraries nito, tulad ng TFHE-rs, ay open source din. Ang secure multi-party computation (MPC) ay nagpapahintulot sa maraming partido na magkatuwang na mag-compute nang hindi isinasapubliko ang kanilang mga indibidwal na inputs, at marami ring protocol nito, kabilang ang threshold signatures at distributed key generation (DKG), ay open source—dahil ang tiwala ay nakasalalay sa pagiging transparent ng mga mekanismo. Sa huli, ang pagkamit ng privacy sa chain ay nagsisimula sa transparency ng code. Ang open source ay hindi banta sa privacy; sa halip, ito ay mahalaga upang matiyak na ang mga sistema na nagkokontrata sa kumpidensyal ay tama ang paggana, walang nakatagong depekto o backdoors, at bukas sa mga pagbubuti ng komunidad. Ang kinabukasan ng blockchain at decentralized finance ay nakasalalay sa pagbibigay-diin sa tamang balanse sa privacy at auditability sa pamamagitan ng bukas na pagpapakita ng mga mekanismo at masusing pagsusuri. Ito ang layunin ng open source at, sa aming pananaw, ang tanging potensyal na landas pasulong.