سه‌شنبه گذشته، ۳۷ پیشنهاد برای کتاب‌های آینده از ۳۷ وکیل مختلف که هرکدام نماینده نویسنده‌ای بودند دریافت کردم. من همواره از حجم انبوه کتاب‌هایی که منتشر می‌شوند و فضای محدود برای پوشش دادن به آن‌ها آگاهم، مسئله‌ای که زمانی که در حال آماده‌سازی برای انتشار کتاب خود در تیرماه هستم، دشواری آن چند برابر می‌شود. در همان روز، روزنامه‌هایی مانند چیکاگو سن تایمز و فیلادلفیا اینکوایرر فهرست‌های مطالعه تابستانی منتشر کردند که بسیاری از کتاب‌های درج‌شده در آن‌ها اصلاً وجود نداشتند. این فهرست‌ها بخشی از بسته تابستانی کم‌کیفیت‌تر با عنوان «شاخص گرما» بودند. به شدت تعجب‌آور است که بیش از نیمی از عناوین، توهمات هوش مصنوعی بودند—مثلاً کتاب «طولانی‌ترین روز» اثر رومانا العام، که به عنوان «داستانی پرتنش درباره جشن انقلاب زمستانی که برهم خورده است» توصیف می‌شود—که هر کسی با دسترسی به اینترنت می‌توانست به آسانی صحت آن را بررسی کند. اما این مرحله نادیده گرفته شد. هنوز مشخص نیست چه کسی مسئول است. 404 مدیا بعداً فاش کرد که هر دو روزنامه این بسته را از شرکت کینگ فیچرز، استودیوی توزیع محتوا که متعلق به هیرست است، مجوز گرفته‌اند. ظاهراً هیئت تحریریه در تولید یا سفارش این محتوا نقش نداشتند؛ بلکه یک فرد مرموز در بالا، قرارداد را بسته تا این محتوای ساختگی را وارد نشریاتشان کند، که احتمالاً باعث شرمساری و ناامیدی پرسنل واقعی آن‌ها شده است. این بحران مرتبط با هوش مصنوعی همزمان با اخراج‌های اخیر در هر دو روزنامه است. هوش مصنوعی نگرانی جدی در حوزه‌های خلاقانه ایجاد کرده است، زیرا بسیاری از ما می‌فهمیم که هوش مصنوعی مولد نمی‌تواند به طور کافی وظایفمان را انجام دهد. ماشین‌ها نمی‌توانند به طور قابل اعتماد حقایق صحیح ارائه دهند یا ظرایف را درک کنند—وضعیتی که به نظر می‌رسد رهبران کسب‌وکار و مدیران بودجه‌های شرکتی چندان مایل به پذیرشش نیستند.

قبلاً درباره پارادوکس وجود داریدن تعداد زیاد کتاب‌ها در حالی که فضای پوشش، به‌خصوص در حوزه هنر، همزمان کاهش می‌یابد، نوشته‌ام (همیشه از پلتفرم‌هایی مانند لیت هاب سپاسگذارم!). تقریباً تمامی این کتاب‌ها با دقت نوشته، ویرایش و منتشر می‌شوند، بنابراین تبلیغ یکی در میان رقابت شدید دشوار است—و وضع زمانی بدتر می‌شود که رقابت با عناوین خیالی باشد. همچنین در مورد تلاش بی‌وقفه‌ای که برای تهیه فهرست‌های کتاب برای چندین نشریه انجام داده‌ام، توضیح داده‌ام. فهرست‌های کتاب در حال حاضر محبوب‌ترین شکل نقد کتاب هستند و برای من جدی هستند. تهیه یک فهرست شامل عوامل متعددی است: انتخاب بهترین کتاب‌ها، تنوع در موضوع، لحن، سوابق نویسندگان، اندازه ناشر و جذابیت کلی. من این موارد را بسیار با دقت ارزیابی می‌کنم تا فهرست‌هایی متعادل ارائه دهم که هم سلیقه من و هم صدای نشریه را منعکس کنند. شک دارم که ChatGPT یا هوش مصنوعی مشابه بتواند این قضاوت ظریف را تکرار کند؛ اکنون نوبت مدیران رسانه و خوانندگان است که ارزش این کار را درک کنند. اخیراً در یک مهمانی از یک رمان‌نویس درباره مشورت خواستم، زیرا در دو ماه آخر قبل از رونمایی کتابم قرار داشتم. جواب صریح او این بود: «عادت کن که احساس بدی کنی. » اگرچه احتمالا اغراق‌آمیز است و قصد شوخی دارد، اما ماه‌های آخر قبل از انتشار واقعاً استرس‌زا است—کتاب در چاپخانه است و جایی برای تغییر ندارد، و نویسندگان کنترل بسیاری از جنبه‌ها را از دست می‌دهند که اغلب منجر به پست‌های اضطراب‌آور در شبکه‌های اجتماعی می‌شود. من با اشتیاق منتظر پیش‌نمایش‌های تابستانی بودم که شاید به کتاب من اشاره کند؛ متأسفانه تاکنون هیچ کدام منتشر نشده است. فهرست تابستانی شرکت کینگ فیچرز و بسته محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی که ظاهراً هیچ ارزیابی انسانی بر روی آن انجام نشده، نشان‌دهنده توهین تازه‌ای از سوی رسانه‌های بزرگ به ارزش کلام مکتوب است. این اقدام بی‌احترامی است به روزنامه‌نگاران متعهد به حقیقت، نویسندگان دنبال‌ کننده پوشش، منتقدان کتاب، حرفه‌ای‌های نشر و بالاخره خوانندگان.