गेल्या मंगळवारी, मला आगामी पुस्तकांसाठी ३७ विविध प्रचारकांकडून ३७ प्रस्ताव मिळाले, प्रत्येक वेगळ्या लेखकाचे प्रतिनिधित्व करताना. मला सतत त्याचं जाणवतं की, किती पुस्तके प्रकाशित होत आहेत आणि त्यांचं कव्हरेज करण्यासाठी उपलब्ध जागा किती कमी आहे, आणि हीच गोष्ट माझ्या स्वतःच्या पुस्तकाच्या जुलै महिन्यात येणार्‍या प्रकाशनाच्या तयारीत आणखी जटील बनते. त्याच दिवशी, शिकागो सन टाइम्स आणि फिलाडेल्फिया इनक्वायररसारख्या वृत्तपत्रांनी उन्हाळी वाचनसूची जाहीर केली, ज्यात अनेक पुस्तके जाएकत होती, पण खरी असायची शक्यता नाही. ही यादी मोठ्या, दर्जाविहीन उन्हाळी पॅकेजचा भाग होती, ज्याचे नाव होते द हीट इंडेक्स. धक्कादायक गोष्ट म्हणजे, या यादीतील अर्ध्याहून अधिक शीर्षके AI च्या कल्पना होत्या — उदा. , रुमान आलमची ‘द लॉन्गेस्ट डे’, ज्याला “उन्हाळी सूर्योच्छवाचा वाईट अनुभव घेणारी एक तणावपूर्ण कथा” असे वर्णन करण्यात आले आहे — हे सर्व माहितीची खातरजमा ऑनलाईन करून करता येते, पण तरीही, ही पायरी टाळली गेली. याला जबाबदार कोणी हे स्पष्ट नाही. 404 मीडिया नंतर दाखवली की, ही दोन्ही वृत्तपत्रांनी ही पॅकेज हिरस्टच्या मालकीच्या किंग फिचर्सपासून परवानगी घेऊन खरेदी केली आहे. असे दिसते की, संपादकीय कर्मचारी या सामग्रीच्या निर्मितीत किंवा त्यासाठी पोषण केल्यात सहभागी नव्हते; आम्ही वरील एका गुपित व्यक्तीने हा करार केला आहे, ज्यामुळे त्यांच्या वृत्तपत्रांमध्ये या निर्मितीमुळे वादळ आणि त्रास झाला असावा, असे दिसते. या AI संबंधित प्रकरणी, दोन्ही वृत्तपत्रांमध्ये अलीकडीलपणे layoffs झाले आहेत. AI हे सर्जनशील उद्योगांमध्ये कामगारांच्या चिंतेस कारण ठरते कारण आपल्याला समजते की, जेनरेटिव्ह AI आपली नोकऱ्या पुरत्यापणे पार पाडू शकत नाही. मशीनं अचूक तथ्य तयार करू शकत नाहीत किंवा सूक्ष्मता捕捕 捕 捕捕 捕捕 捕捕 捕 捕 捕捕 捕捕捕 捕捕capturing nuance is challenging, which business leaders managing corporate budgets seem reluctant to accept. मी यापूर्वी लिहिले आहे की, किती पुस्तके प्रकाशित होत आहेत, आणि त्याच वेळी कव्हरेजची जागा, विशेषतः कला क्षेत्रात, कमी होत आहे (मला नेहमीच Lit Hub सारख्या प्लॅटफॉर्मबद्दल धन्यवाद वाटतो!).

जवळपास सर्व या पुस्तकांना काळजीपूर्वक तयार, संपादन आणि प्रसिद्ध केले जाते, त्यामुळे एका पुस्तकाला जास्त स्पर्धेच्या काळात प्रसिद्ध करणे खूपच अवघड कार्य आहे—हे आणखी कठीण होते, जर त्यामध्ये काल्पनिक शीर्षकेही असली तर. मी विविध प्रकाशनांसाठी पुस्तकांची यादी तयार करण्याचा कठीण अनुभवही वर्णन केला आहे. पुस्तकांची यादी ही आजकाल पुस्तकांच्या वैचारिकतेमधील सर्वात लोकप्रिय प्रकार आहे, आणि मी त्यांना खूप गंभीरपणे घेतो. यादी तयार करताना अनेक गोष्टी लक्षात घेतल्या जातात: सर्वोत्तम पुस्तके निवडणे, विषय, सूर, लेखकांचे पार्श्वभूमी, प्रकाशक size, आणि एकूण आकर्षकता. हे सर्व काळजीपूर्वक weigh करून, मला माझ्या स्वतःच्या चवीनुसार आणि प्रकाशनाच्या आवाजानुसार संतुलित यादी तयार करायला आवडतात. मला वाटतं की ChatGPT किंवा तत्सम AI हे या सूक्ष्म judgment ची नक्कल नाही करू शकत, आणि आता मिडिया अधिकार्‍यांना आणि वाचकांना या कामाच्या महत्त्वाकडे लक्ष देणे आवश्यक आहे. अलीकडे, एका पार्टीत, माझ्या पुस्तकाच्या प्रकाशनाच्या शेवटच्या दोन महिन्यांपूर्वी, मी एका नवलेखनकारकडे सल्ला विचारला. तिच्या सरळ उत्तर: “असարմ्ही वाटण्याला सवड द्या. ” ही विनोदास्पद असू शकते, पण खरे तर, प्रकाशनपूर्व महिन्यांमध्ये खूप ताण असतो — पुस्तक प्रिंटिंगचं काम सुरू आहे, बदल करण्याची जागा नाही, आणि लेखकांना अनेक गोष्टींचा पूर्णपणे कंट्रोल राहात नाही, त्यामुळे त्यांना सोशल मीडियावर चिंता दाखवता येतात. मला उत्सुकतेने उन्हाळी प्रीव्यूची वाट पाहत होतो, जिथे माझ्या पुस्तकाचं काहीतरी उल्लेख होईल, पण अद्याप काहीही दिसलेले नाही. किंग फिचर्सची उन्हाळी वाचनयादी आणि त्याच्याबरोबर AI-जनरेटर असलेल्या या मोठ्या कंटेंट पॅकेजमुळे, ज्याचं मानवी तपासणी झाली नाही, हे नवीन अपमान आहे, ही कॉर्पोरेट मीडिया धर्माला वकिली करताना. हे पत्रकारांच्या, लेखकांच्या, पुस्तक समीक्षकांच्या, प्रकाशकीय व्यावसायिकांच्या आणि सर्वप्रथम वाचकांच्या कदराचा अपमान आहे.