W zeszły wtorek otrzymałem 37 propozycji książek na nadchodzące premiery od 37 różnych publicystów, z których każdy reprezentował innego autora. Nieustannie jestem świadomy przytłaczającej liczby książek wydawanych oraz ograniczonych możliwości ich relacjonowania, co jest tym trudniejsze, że przygotowuję się do premiery własnej książki w lipcu. Tego samego dnia gazety, takie jak Chicago Sun Times i Philadelphia Inquirer, ujawniły listy lektur na lato zawierające wiele książek, które w rzeczywistości nie istnieją. Listy te stanowiły część większego, niskiej jakości pakietu letniego o nazwie The Heat Index. Co szokujące, ponad połowa tytułów to halucynacje generowane przez sztuczną inteligencję — na przykład "Najdłuższy dzień" Rumanaa Alama, opisywany jako „kolejna napięta narracja o nieudanej celebracji przesilenia letniego”, co można było łatwo sprawdzić przez Internet. Jednak ten krok został całkowicie pominięty. Nie wiadomo dokładnie, kto za to odpowiada. Później firma 404 Media ujawniła, że obie gazety uzyskały licencję na ten pakiet od King Features, studia zajmującego się dystrybucją treści należącego do Hearst. Wydaje się, że redakcje nie brały udziału w tworzeniu ani zamawianiu tych materiałów; za to odpowiedzialna była tajemnicza postać na szczycie, która zawarła umowę na wprowadzenie tego wyprodukowanego automatycznie kontentu do ich gazet, co prawdopodobnie wywołało zakłopotanie i frustrację wśród prawdziwych pracowników. Ta afera związana ze sztuczną inteligencją zbiegła się z niedawnymi zwolnieniami w obu gazetach. AI stanowi poważne zagadnienie w branży kreatywnej, ponieważ wielu z nas rozumie, że generatywna sztuczna inteligencja nie jest w stanie w pełni wykonywać naszej pracy. Maszyny nie potrafią wiarygodnie podawać dokładnych faktów lub uchwycić niuansów — coś, czego liderzy biznesu, zarządzający budżetami korporacyjnymi, zdają się nie chcieć przyjąć. Już wcześniej pisałem o paradoksie zbyt wielu wydawanych książek przy jednoczesnym malejącym miejscu na ich relację, zwłaszcza o sztuce (za co jestem wdzięczny platformom takim jak Lit Hub!). Prawie wszystkie te książki są starannie tworzone, redagowane i publikowane, więc promowanie jednej spośród tej konkurencji jest już trudne — a staje się jeszcze trudniejsze, gdy konkurujemy z tzw.

fikcyjnymi tytułami. Opisałem także szczegółowo, jak wielkie starania wkładam w tworzenie list książek dla różnych publikacji. Listy książek to obecnie najpopularniejsza forma krytyki książkowej i traktuję je poważnie. Tworzenie takiej listy wymaga uwzględnienia wielu czynników: prezentowania najlepszych książek, zapewnienia różnorodności tematycznej, tonalnej, pochodzenia autorów, rozmiaru wydawnictwa i ogólnej atrakcyjności. Ważę te kwestie, aby wyjść z równowagi i stworzyć listy odzwierciedlające mój gust i głos redakcji. Wątpię, aby ChatGPT czy podobne AI potrafiły odtworzyć tę subtelność oceny, i teraz od mediów, redaktorów i czytelników zależy, aby dostrzec wartość tej pracy. Ostatnio na imprezie zapytałem pisarza powieściowego o poradę, bo zbliżały się dwa ostatnie miesiące przed premierą mojej książki. Jego bezceremonialna odpowiedź brzmiała: „Przyzwyczaj się do odczuwania okropności”. Chociaż probably to było przesadzone dla humoru, to jednak ostatnie miesiące przed wydaniem są naprawdę stresujące — książka jest już w drukarni, bez możliwości zmiany, a autorzy tracą kontrolę nad wieloma aspektami, co często kończy się niepokojącymi postami w mediach społecznościowych. Z niecierpliwością czekam na letnie zapowiedzi, które mogłyby wspomnieć o mojej książce; niestety, jeszcze się nie pojawiły. Lista lektur letnich przygotowana przez King Features oraz szerszy pakiet treści generowanych przez AI, które najwyraźniej nie były poddane żadnej weryfikacji przez ludzi, stanowią nowy afront ze strony korporacyjnych mediów dla tych, którzy cenią słowo pisane. To lekceważy dziennikarzy dążących do prawdy, autorów oczekujących relacji, krytyków książkowych, pracowników branży wydawniczej, a przede wszystkim czytelników.