Geçen Salı, 37 farklı yayınevi temsilcisi tarafından, her biri farklı bir yazara ait olan 37 yeni kitap teklifi aldım. Sürekli olarak yayımlanan kitapların sayısının ne kadar fazla olduğunu ve onları kapsayacak alanın ne kadar sınırlı olduğunu farkındayım, bu durum, kendi kitabımın Temmuz’da çıkacak olmasıyla daha da zorlaşıyor. Aynı gün, Chicago Sun Times ve Philadelphia Inquirer gibi gazeteler, aslında var olmayan birçok kitabı içeren yazlık okuma listelerini açıkladı. Bu listeler, The Heat Index adlı düşük kaliteli büyük bir yazlık paketinin parçasıydı. Şaşırtıcı şekilde, başlıkların yarısından fazlası yapay zekanın hayal ürünüydü—örneğin, Rumaan Alam’ın The Longest Day adlı kitabı, “bir yaz gündönümü kutlamasının ters gitmesiyle ilgili başka bir gerilimli hikaye” olarak tanımlanmıştı ki, internete erişimi olan herkes kolayca doğrulayabilirdi. Ancak bu adım tamamen atlamıştı. Kimden kaynaklandığı tam olarak belli değil. Daha sonra, 404 Media, her iki gazetenin de içeriği King Features adlı, Hearst'e ait içerik dağıtım stüdyosundan lisansladığını açıkladı. Görünüşe göre, editör ekibi bu materyalin oluşturulmasında veya sipariş edilmesinde yer almamış; bunun yerine, en üst kademedeki gizemli bir figür, bu üretilmiş içeriğin gazetelerine girmesi için anlaşmayı yapmış, bu da muhtemelen gerçek çalışanları utandırmış ve hayal kırıklığına uğratmış. Bu yapay zekâ ile ilgili skandal, her iki gazetede de yaşanan son işten çıkarmalarla aynı zamana denk geliyor. Yapay zeka, yaratıcı sektörlerde ciddi bir istihdam sorunu oluşturuyor çünkü birçok kişi, jeneratif yapay zekanın işimizi yeterince iyi yapamayacağını anlıyor. Makineler güvenilir şekilde doğru bilgiler üretemez veya nüansları yakalayamaz—şirket bütçesi ayıran iş dünyası liderleri ise buna pek sıcak bakmıyor gibi görünüyor. Daha önce, çok fazla kitabın yayımlanmasının, özellikle sanat alanında, yine de kapsama alanının azalmasıyla çelişen paradoksu yazmıştım (Her zaman Lit Hub gibi platformlara minnettarım!).

Bu kitapların neredeyse tamamı özenle hazırlanmış, düzenlenmiş ve yayımlanmış olsa da, yoğun rekabet arasında birini öne çıkarmak zaten zor—üzerine sahte başlıklarla rekabet etmek ise daha da güçleşiyor. Ayrıca, çeşitli yayınlar için kitap listeleri hazırlama sürecine büyük emek verdiğimi detaylıca anlattım. Kitap listeleri şu anda en popüler kitap eleştirisi biçimi ve ben bunlara ciddi anlamda önem veriyorum. Bir liste hazırlamak, pek çok faktörü dikkate almayı gerektirir: en iyi kitapları seçmek, konu, ton, yazarın geçmişi, yayınevi büyüklüğü ve genel çekicilik açısından çeşitlilik sağlamak. Bunları dikkatlice tartar ve, listeyi hem kendi damak zevkime hem de yayının ses tonuna uygun dengeli listeler ortaya koyarım. ChatGPT veya benzeri yapay zekaların bu ince yargıyı taklit edebileceğinden şüpheliyim ve şimdi medya yöneticileri ile okuyuculara düşen, bu emeğin değerini fark etmek. Yakın zamanda, bir partide, bir romancıdan, kitabımın çıkışına son iki ay kala danışmanlık istedim. Ona verdiği sert cevap şuydu: “Kötü hissetmeye alış. ” Muhtemelen şaka amaçlı abartılmış olsa da, yayın öncesi son aylar gerçekten de streslidir—kitap bastırılmıştır ve değişiklik için yer yoktur, yazarlar birçok konuda kontrolü kaybeder ve bu da çoğu zaman sosyal medyada endişeli paylaşımlara yol açar. Yaz ayı ön izlemlerini sabırsızlıkla bekliyorum, kitaplarım hakkında herhangi bir şeyin görüneceğini umut ediyordum; maalesef henüz hiçbiri yayınlanmadı. King Features’ın yazlık okuma listesi ve geniş anlamda yapay zekâ tarafından oluşturulan, sanırım hiç insanlar tarafından gözden geçirilmemiş içeriğin bu yeni saldırısı, kurumsal medyanın yazılı söze değer verenlere karşı yeni bir hakaretidir. Bu, gerçeğe bağlı gazetecilere, tanıtım bekleyen yazarların emeklerine, kitap eleştirmenlerine, yayıncılık profesyonellerine ve en önemlisi okuyuculara saygısızlıktır.